Vergeet dít soort communicatie in de zorg niet (meer)!

Leer hoe je dat het best doet, en verbeter de samenwerking met collega’s – én je eigen werk – voor minder fouten en minder tijdnood!

Wat je in dit artikel leert

Hoe communicatie in de zorg met je collega’s het best werkt. Omdat jullie nu misschien wel communiceren, maar waarschijnlijk nog niet op de meest effectieve en professionele manier. Er is namelijk één communicatievorm die bewezen (te) weinig voorkomt in de zorgwereld.

Wat je daar aan hebt

Die manier van communiceren verbetert jouw werk en dat van collega’s, omdat het helpt beter, foutlozer en efficiënter (dus met minder tijdnood) te werken én samenwerken. En dat verbetert het eindresultaat voor de cliënt of patiënt. Het belangrijkst van alles, natuurlijk.

Hoe dat werkt

Door betere communicatie in de zorg onderling. Met feedback. Niet die lastige, conflict-uitlokkende kritiek. Maar professionele opbouwende feedback, én positieve terugkoppeling. Precies de 2 soorten die nu missen.

Complete communicatiemethoden in de zorg komen er tegenwoordig aan patiëntcommunicatie te pas, om te zorgen dat je verschillende soorten gesprekken in de zorg op de juiste manier overbrengt. En dat is een goede zaak. Want de patiënt of cliënt komt op de eerste plaats. Het is tenslotte de kern van je werk; zorg verlenen, en je patiënt/cliënt op z’n best helpen.
Maar om jouw patiënten/cliënten van de beste zorg te voorzien, is het niet alleen zaak om goed met hen te communiceren. Je moet ook goed, effectief en efficiënt werk leveren. Een feilloos soepel zorgproces met optimaal resultaat. En dát krijg je alleen maar door de communicatie in de zorg te verbeteren Jij en je collega’s, dus. Want je kunt elkaar verrassend veel leren, waardoor je bepaalde fouten niet meer maakt, of een bepaald werkproces veel slimmer aanpakt. Help elkaar verbeteren, door met elkaar te communiceren.

Via feedback.

“Feedback in de zorg?! Daar heb ik geen tijd voor”

Feedback ontbreekt vaak in de communicatie in de zorg. En dan vooral positieve feedback. Zoveel is bewezen. Of dit ook in jouw praktijk geldt, mag je heel even voor jezelf bepalen:

• Hoe vaak krijg jij een compliment?
• Wanneer was de laatste keer dat (goed) geleverd werk erkenning kreeg van collega of patiënt/cliënt?
• Ontvang je wel eens suggesties voor verbetering, of richtingaanwijzers die je vooruit helpen (feedback die je niet alleen maar verontwaardigd maakt, dus)?

Conclusie is waarschijnlijk: het gebeurt (te) weinig.

Je gaat maar door en door, er vanuit gaande dat wat je doet werkt, en het gewenste effect bereikt. Er is namelijk gewoonweg te weinig tijd voor feedback. En het is bovendien nogal een gedoe, toch? Je wil collega’s niet tegen je in het harnas jagen of conflicten aanwakkeren, dus hou je je mond maar en werk je door. Er vanuit gaande dat de ander zich wel redt, en dat jij ook best prima bezig bent.

En zo is de cirkel rond. Niemand levert commentaar op een ander, dus blijft iedereen zich maar een slag in de rondte werken – meestal niet de meest efficiënte aanpak – omdat het werk aan het eind van de dag gewoon gedaan moet zijn. Communicatie in de zorg kan beter.
Terwijl feedback zo goed werkt, juist in de zorg, om je werk beter en efficiënter te kunnen doen – blijkt uit onderzoek van Gerald Matua en collega’s, dat ze deden in een groot ziekenhuis:

“Feedback motiveert een ander om goed te presteren en maakt verschillen tussen de gewenste en de huidige situatie helder, door de ander informatie te geven over z’n prestaties. Dit is niet alleen essentieel voor persoonlijke groei, het biedt richting en vergroot zelfvertrouwen, motivatie en zelfverzekerdheid van het individu.”

En dan is het vooral positieve feedback, die het best werkt én het vaakst ontbreekt, volgens hetzelfde onderzoek:

“Nieuwe verpleegkundigen hebben niet alleen opbouwende feedback nodig, maar ook positieve feedback, zodat ze weten wanneer en wat ze goed doen. Door in te zien hoe ze verbeteren, kunnen ze bepalen welke nieuwe verantwoordelijkheden ze kunnen dragen en welke dingen ze het best nog kunnen aanleren.

Kwalitatieve feedback helpt het individu om hun klinische praktijken realistisch te beoordelen en slechte prestaties te helpen minimaliseren.”

Klinkt goed, natuurlijk. Motivatie, richting, zelfvertrouwen en slechte prestaties minimaliseren. Je wil het allemaal wel, voor jezelf en je collega’s, maar je zou dus niet weten hoe of wanneer. – Goed nieuws. Het kan toch echt. Zonder gedoe, zonder tijdrovende feedback-sessies.

Kwestie van feedback (zo) geven, én nemen.

Zo geef (én neem) je feedback in de zorg

De beste tip voor feedback te geven in de zorg die professioneel overkomt en het minste tijd kost?

Geef feedback direct.

Uit onderzoek van Kathleen Duffy (2013), gepubliceerd in het vakblad ‘Nursing Standard’:

“Tijdige en effectieve constructieve feedback is vooral essentieel in het geval van een verpleegkundige die net afgestudeerd is, of nog leert, en die ondermaats presteert. Het geeft de leerling een kans om de situatie te rectificeren.”

Wanneer je het ziet gebeuren, goed of slecht, geef je dit dus ter plekke aan bij je collega. Of het nu een teamgenoot is – sinds veel zorginstelling met zelfsturende teams werken – of een collega aan wie je leidinggeeft. Net afgestudeerd, of al jaren in dienst; om het even. Iedereen is tenslotte een ‘leerling’ wanneer je er voor openstaat om te verbeteren!

De beste tip voor communicatie in de zorg die professioneel overkomt en het minste tijd kost? Geef feedback direct. #feedback #zorg #HR

Echter, met een paar regels:

• Wees helder en concreet. Niet om de feiten heen draaien met een lang verhaal. Dat doet je kritiek alleen maar zwaarder wegen. Benoem het feit en leg (eventueel) de verbetering uit, in het geval van kritische feedback – geeft het onderzoek van Matua aan.
• Doe het discreet. Niet te negatief en agressief communiceren waar een patiënt of cliënt bij is bijvoorbeeld, maar een zachte correctie (of voordoen hoe het beter kan) mag altijd.
• Geef het regelmatig, waardoor je feedback een gewoonte maakt in plaats van een uitzondering. Kondig je nieuwe feedback-gewoonte misschien zelfs aan. Al is het door dit artikel door te sturen met het bericht “beste mensen, laten we elkaar wat meer positief en negatief commentaar gaan geven, en elkaar vooruit helpen”. Dit maakt je gedrag begrijpelijk, en maakt je collega’s ontvankelijker.

En wees dus vooral positief in je feedback. Verhouding 80:20 ongeveer, werkt het best. 80% complimenten, en 20% van de tijd kritiek dus. Natuurlijk: kritische feedback is belangrijk om te laten zien wat er beter kan (en hoe). Maar complimenten zijn nodig om aan te geven wat je collega wél erg goed doet, en welke richting dus wél de juiste is. En geef toe… Jong of oud, net van start of jarenlange ervaring; iedereen krijgt graag een compliment. Het helpt je collega(relatie) vooruit, altijd.

Geef vooral positieve feedback binnen je communicatie in de zorg, ratio 80:20. Het helpt je collega(relatie) altijd vooruit. #feedback #HR #zorg

…en nemen

Laten we vooral niet vergeten dat wanneer je vooruit wil, het niet alleen zaak is om feedback te geven – maar ook om het te krijgen! Jazeker, ook jij kan wel wat motivatie, richting en zelfvertrouwen gebruiken. Kun je nooit teveel hebben, toch?

Sta dus open voor vooruitgang, beschouw jezelf je leven lang als ‘leerling’, en neem zélf de verantwoordelijkheid in het ontvangen van feedback. De verantwoordelijkheid in de vooruitgang van je werk en de groei van jezelf als zorgprofessional, dus.

Sta open voor vooruitgang, beschouw jezelf je leven lang als ‘leerling’ en neem zélf de verantwoordelijkheid in het ontvangen van feedback in de zorg. #feedback #zorg #persoonlijkeontwikkeling

Of in de woorden van Esther Chang en John Daly in hun communicatie in de zorg boek ‘Transitions in Nursing’:

“Verpleegkundigen moeten verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen gedrag, en moeten proactief zijn in zowel het zoeken als het aanbieden van feedback – liever dan dat feedback alleen maar gegeven wordt in reactie op een gebeurtenis of prestatie.”

Vraag dus gerust om feedback aan…

• je manager – “Zouden we mijn prestaties en voortgang eens kunnen bespreken?”,
• je collega’s – “Hé Peter, hoe pak jij het aan wanneer een patiënt om een second opinion vraagt? Heb je tips voor me?”,
• je cliënten/patiënten – “Vindt u dit een prettige manier van behandelen, mevrouw Pieters?”,
• of zelfs je naasten – “Ik kreeg van mijn manager terug dat ik soms wat vlak kan reageren, merk jij dat ook?”.

Dat is zelfreflectie: de meest professionele en effectieve vorm van feedback ontvangen. De (kleine) moeite waard om die vraag te stellen, toch? Nu je weet wat opbouwende en lovende communicatie tussen zorgprofessionals oplevert..!

Beschikbare data en boekenIn-company offerte aanvragen